شعر عاشقانه تقدیم به همه ی شما مهربونا

عاشق نشدی زاهد دیوانه چه می دانی؟
بر شعله نرقصیدی پروانه چه می دانی ؟
من مست می عشقم ، و از توبه که به شکستم
راهم مزن ای عابد ، می خواره چه می دانی؟
لبریز می غمها ، شد ساغرِ جان من
خندیدی و بگذشتی ، پیمانه چه می دانی؟
یک سلسله دیوانه ، افسون نگاه او
ای غافل از آن جادو ، افسانه چه می دانی؟
تا چند فریبی خلق با نام مسلمانی؟
عاشق شو و مستی کن ، ترک همه هستی کن
سر بر سر سجاده ، می خوردن پنهانی ؟
ای بت نپرستیده ، بت خانه چه می دانی؟
تو سنگ سیه بوسی ، من چشم سیاهی را
مقصود یکی باشد ، بیگانه چه می دانی؟
تا چند فریبی خلق ، با نام مسلمانی ؟
سر بر سر سجاده ، می خوردن پنهانی ؟
روزی که فرو ریزیم بنیاد تعصب را
دیگر نه تو مانی ، نه ظلم و پریشانی